Το βελανιδόδασος Μανίνα
μοναδικό στα Βαλκάνια, που καλύπτει μια έκταση 140.000 στρεμμάτων και βρίσκεται στα όρια των δήμων Στράτου, Αστακού, Οινιάδων και Φυτείων. Σ’ αυτό συναντά ο επισκέπτης τις μεγάλες σπηλιές, που σύμφωνα με το μύθο ζούσαν οι Κύκλωπες. Εκεί έβοσκε τα κοπάδια του Οδυσσέα ο Εύμαιος. Ο δε βελανιδόκαρπος της Μανίνας αποτελούσε τον κύριο βιοπορισμό των Ακαρνάνων μαζί με την κτηνοτροφία.
μοναδικό στα Βαλκάνια, που καλύπτει μια έκταση 140.000 στρεμμάτων και βρίσκεται στα όρια των δήμων Στράτου, Αστακού, Οινιάδων και Φυτείων. Σ’ αυτό συναντά ο επισκέπτης τις μεγάλες σπηλιές, που σύμφωνα με το μύθο ζούσαν οι Κύκλωπες. Εκεί έβοσκε τα κοπάδια του Οδυσσέα ο Εύμαιος. Ο δε βελανιδόκαρπος της Μανίνας αποτελούσε τον κύριο βιοπορισμό των Ακαρνάνων μαζί με την κτηνοτροφία.
Η βαλανιδιά (Quercus ithaburensis subsp. Macrolepis) είναι ένα σπουδαίο στοιχείο στην πολιτιστική εικόνα της Ελλάδας. Φυσικά δάση βαλανιδιάς είναι από τα πλέον χαρακτηριστικά και πλέον ευπαθή κέντρα ζωής στην Ανατολική Μεσόγειο. Το δάσος βαλανιδιάς Ξηρομέρου βρίσκεται στους νότιους λόφους των Ακαρνανικών ορέων της Δ. Ελλάδας, περίπου 30 χιλιόμετρα Β.Δ του Μεσολογγίου (Νομαρχία Αιτωλοακαρνανίας). Η περιοχή είναι τοποθετημένη μεταξύ της λίμνης Οζερού, του ποταμού Αχελώου και των ακτών του Ιονίου, κοντά στον Αστακό. Ο πυρήνας της περιοχής του δάσους είναι μια γραμμή από λόφους άμεσα δυτικά και νότια της λίμνης Οζερού και λέγεται λόφοι Λιγοβίτσι – Μάνινα, οι οποίοι καλύπτουν 6000 εκτάρια. Το πυκνό και πανάρχαιο δάσος της βαλανιδιάς δημιουργεί μια τοποθεσία που κυριαρχείται από την βαλανιδιά, σε μια μοναδική μορφή στην Ελλάδα. Ανοικτές ομάδες από δασολίβαδα της βαλανιδιάς επίσης καλύπτουν μεγάλη περιοχή στους λόφους. Το δάσος βαλανιδιάς Ξηρομέρου επίσης περιλαμβάνει μια μεγάλη ευρύτερη περιοχή, πέρα από την περιοχή Λιγοβίτσι – Μάνινα, που καλύπτει περίπου 10000 εκτάρια. Μέσα στην ευρύτερη αυτή περιοχή λόφων το δάσος βαλανιδιάς επίσης κυριαρχεί σαν στοιχείο χώρου αλλά προσφέρει όμως και μια ποικιλία κατοικίας στους ξηρούς αυτούς ασβεστολιθικούς λόφους, στα φρύγανα και στη μακία και μια απομονωμένη περιοχή από μεμονωμένες ομάδες της βελανιδιάς (Ouercus pubescens) και περιλαμβάνει επίσης μια μικρή περιοχή αγροτικών δραστηριοτήτων. Δέκα μικρά χωριά ευρίσκονται στην περιοχή του δάσους. Στο παρελθόν η οικονομία των χωριών συμπληρώνονταν με την συλλογή του βελανιδιού, σαν υλικό εξαγωγής για την ταννίνη, η οποία κάποτε στήριζε την Μεσογειακή βιομηχανία βαφών και κατασκευής δερμάτων. Από το 1970 η φυσική ταννίνη έχει αντικατασταθεί σχεδόν τελείως, από συνθετικές χημικές ουσίες, ενώ η συλλογή των βελανιδιών έχει σταματήσει και τα χωριά έχουν υποβαθμισθεί. Τα δέντρα δεν βλέπονται πλέον σαν μια πηγή βασικού οικονομικού παράγοντα και είναι εκτεθειμένα σε παράνομη ξύλευση για τις επιχειρήσεις ξυλείας και για θέρμανση.
Η χλωρίδα είναι πλούσια σε είδη...
Πηγή:Αιτωλοακαρνανία – Δυτική Ελλάδα Βασιλική Βλάμη, Σταμάτης Ζώγκαρης και καθηγητής Παναγιώτης Δ. Δημόπουλος Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων Τμήμα Περιβάλλοντος και διαχείρισης φυσικών Πόρων Υπουργείο Περιβάλλοντος – Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων
Maheras's Weblog
Η χλωρίδα είναι πλούσια σε είδη...
Πηγή:Αιτωλοακαρνανία – Δυτική Ελλάδα Βασιλική Βλάμη, Σταμάτης Ζώγκαρης και καθηγητής Παναγιώτης Δ. Δημόπουλος Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων Τμήμα Περιβάλλοντος και διαχείρισης φυσικών Πόρων Υπουργείο Περιβάλλοντος – Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων
Maheras's Weblog
